۲۸ بهمن ۱۳۸۸


Where the truth lies
نصفه‌شب بود و از این حالت‌هایی که می‌افتیم به مزخرف گفتن، داشتیم پرت و پلا برای هم می‌نوشتیم. قاه‌قاه می‌خندیدیم. از پسرها حرف می‌زدیم. به موقعیت‌های کمیکی که توش می‌شد بمانند و ما بخندیم گیر داده بودیم. اشخاص نامعلومی را گذاشته‌بودیم وسط سر و تنشان را می‌شستیم. قرارهای خیالی می‌گذاشتیم. این وسط مسط‌ها حال‌های کلی هم را می‌پرسیدیم.  زنده‌ای؟ ویزا گرفتی؟ رفت؟ شوهر و بچه‌هات خوبن؟ شام چی پختی؟ از این‌چیزها...
بعد یک چیزی گفت. یادم نیست چی بود. خواستم مثلن باقالی‌وار بگویم حواسم بهت هست آچغالی جون، گفتم آیا تو زن خوشبختی هستی؟ غش کرد از خنده که درد!
گفت برو از خود آقای انتقام بپرس.
گفتم هرگز! (دروغ گفتم. گفتم آی وُنت)
بعد هی حرف زدیم. بعد یک‌هو نمی‌دانم به سرش ناگهان آجرپاره خورد، چی شد که گفت تو زن خوشبختی هستی؟
سوالش یکهویی رفت توی وجودم. بلافاصله گفتم درد!
(همین‌جا فهمیدم که عکس‌العمل طبیعی آدم وسط قهقهه زدن، می‌تواند به این سوال این باشد که درد!)
فکر کردم خوشبختم؟
گفتم: ممممم... باز جوابی نداشتم. دوباره گفتم : ممممممممممممممم...
بعد گفتم بلی خوشبختم. گفت هرچند که مممم‌ت طول کشید ولی باشه.
بعد دوباره فکر کردم.
من زن خوشبختی هستم؟
من به‌قدر کافی دلیل دارم که بگویم زن خوشبختی هستم. اما همان‌قدر هم دلیل دارم که بگویم نیستم... اما هیچ دلیلی ندارم که بگویم بدبختم. یعنی آدم می‌تواند خوشبخت نباشد اما بدبخت هم نباشد. حال‌های متوسط...
حال متوسط از حال بد، شاید گاهی بدتر باشد. "شاید" چون حال من حال بدبختی نبوده هیچ‌وقت، از سر شکم‌سیری دارم می‌گویم حال متوسط بدتر است اما حالا آیه که نازل نمی‌کنم فردا روز اگر دیدم بدبختی بدتر است، می‌آیم می‌نویسم گه خوردم. والا.
اما اگر باز برگردیم به سوال بسیار دشواری که می‌پرسد آیا من زن خوشبختی هستم یا نه، باید بگویم من حال خوشبختی را تجربه کردم. حال پایداری نبوده برای من. یعنی مستمر خودم را زن خوشبختی ندانسته‌ام اما توی زندگی‌م خیلی خوش گذشته تا حالا. زیادی حتی. گیرم روزهای گند و گهی هم بوده دیگر.
بعد بقول خانم آیدا، مهم هم هست که کی و با چه لحنی و کِی و کجا و در کدام موقعیت فلان از آدم می‌پرسد که آیا تو زن خوشبختی هستی یا نه. گاهی سوالش آدم را "می گوید" (نسخه خودمانی می‌پالد). تا اعماق دسته و جان آدم را می‌گوید.
بعد چی؟
بعد ندارد.
سوال این است که آقای انتقام‌خان مغول مثلن تو خودت زن خوشبختی هستی؟ هان؟
(امیدوارم الان که این را می‌خوانی وقت بی‌جایی برای این سوال باشد.)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر