کلن عرض می‌کنم
چیزه. خیلی وقت بود که می‌خواستم این را بنویسم. همان‌طور که نمی‌دانید (یا لابد می‌دانید یا شاید می‌دانید اما مطمئن نیستید یا شاید اصلن به شخمتان هم نیست و نمی‌دانید) نگارنده هیچ اهل جواب دادن به کامنت‌ها نیست. کامنت خصوصی که می‌دهید هرچند که بامزه و هیجانی‌ست این کارتان اما باز هم من خیلی جهاد اکبر باید بکنم تا در قبالش رفتاری کنم. این است که خواهشمندم اگر منظورتان از کامنت گذاشتن این است که من عکس‌العمل نشان بدهم یا جوابی می‌خواهید بشنوید یا چی یا هرچی، به من ایمیل بنویسید. اقلن می‌دانم که در ایمیل جواب دادن آدم بهتری هستم. امضا: یک عدد عذاب‌وجدان‌دونی.
۲ نظر:
باورت میشه تازه فهمیدم ایمیل‌ت کجای این وبلاگه:)؟
ملتفت شدم درکل:)ـ
دیدی هی آدم می‌خواد...یعنی همون که بگن هوا خرابه از ایسلند و نمی‌شه...الآن اون موقع‌مه که گفتن هوا خوبه ، صادر کنم؟
این‌جوری‌م
دلم می‌خواد ایمیل بزنم ولــــی... چرا می‌ترسم؟!ـ نمی‌دونم؛ به‌ش فکر می‌کنم.ـ
و من تازه فهمیدم که اینجا میشه کامنت گذاشت :))
ارسال یک نظر