۲۵ اسفند ۱۳۸۶

دست خود آدم نیست. وقتی اسمت لاله باشد، ناخودآگاه با گل لاله احساس همبستگی می کنی. حالا هرقدر هم که از خون شهیدان رویانده باشندش به زور. یا زرپی سپهری گفته باشد: " گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد؟" میان همه گل ها، یکیشان توی چشمت می رود و آن، گل هم اسمت است. از تمام دخترهایی که اسمشان، اسم یک گل است بپرسید. از تمام دخترهایی که اسمشان فروغ است بپرسید. اگر اعتراف نکردند که ته ته ته دلشان با فرخزاد احساس هم دستی می کنند. همه شان بالاخره یک جایی به خودشان می گویند آغاز فصل سرد یا می گویند پوست کشیده شب یا انگشتان جوهری... باور کنید دست آدم نیست. من یاد گرفتم که بپذیرم سر ماه که می شود میلیون ها زن همین حالت بیولوژیک مرا دارند. اما در عین حال هیچ کدام هم حالم نیستند. مثل همین یک عکس که مثل تمام عکس های دیگر از گل هاست و مثل هیچ عکس دیگری نیست. نه بخاطر رنگ و نورش. به خاطر این که مرا یاد یک جنبه آبستره از اسمم می اندازد. این گل لاله برای شما شاید بی معنی باشد ولی من با گلبرگ هایش احساس صمیمیت می کنم. همین است که این بغل می گذارمش. عکس این گل برای من یک گل معمولی یا یک عکس لزوما زیبا نیست. مثل ساق پایم صمیمانه است با وجودم. می خواهم بگویم این عکس تزیینی نیست. برای من مثل این می ماند که عکس ساق پایم را گذاشته باشم این جا. همان قدر که این نوشته ها دست خطم نیست و هست. این هم عکس من نیست و هست

۷ نظر:

Sir Hermes گفت...

آخ آخ! عجب اشاره ای به جای درستی کردید ها دخترم. به فروغ تان فی المثل، آیدای در آینه را هم اضافه کنید. بعد شهرزاد را هم. بعد نازلی و همه ی اسامی دخترانی که در ماندگارهای ادبیات و سینما و چیزهای دیگرمان آمده اند. اصلن یکی باید همین روزها همت کند در باره ی ارتباط اسامی آدم ها با حالات و احوالات شان یک چیزی بنویسد. این که اصلن چه طور می شود که تمام تاریخچه ی اسم آدم، هوار می شود و سنگینی ناخواسته ای دارد بر روح و روان آدم. چه مرد و چه زن

ناشناس گفت...

موافقم

لاغر گفت...

خیله خب! هرمس بحث رو بسته دیگه!زیاده عرضی نیست.

N گفت...

فکر کن اسم من چقدر مصیبت دارد لاله خانم!! دلت بسوزه ما برگشتیم طفلک من ولی جات جداً خالی بود و هرجا چادرمان را می پیچیدیم دورمان هی گفتیم جای این توله خالیست

me گفت...

اگه اسم شما هم لنا بود بی شک همون حسی رو داشتید که من .احساس نیاز به وجود مشترکاتی با ماندگارها از هر سنخی و لذت یگانه بودن و این اطمینان که این اسم تا همیشه دیگرانی نزدیک به شما رو به یاد شما می اندازه

N گفت...

شنیدم دوباره.. عجب

N گفت...

سلام وبلاگ قشنگی دارین.. خدا خیرتون بده.. یه یه یه