سرابی؟
با ماس؟ با شماس؟ آقا می فرمان سرابی. خانم که منهای شدت زلم زیمبوها شبیه ماس. ما یه کم کمتر هنری ایم. نه؟ زنجیر هامان نازک ترند. با شست و سبابه می بریم روی چانه مان دائم. ژست هامان هم خودمانی تر است. لباس هامان هم کمتر گشاد است. هرچند ارج می نهیم به شدت خودمانی بودن ژست ها که سعی شده است. گندش بزنند آن باد و پرده و پنچره را...
ترسم برداشت که این منم خب.
لابد با احترام به ایشان و تشکر از ایشان که ما را رساندند به این مغز و ملاج فرقونی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر